E-health, nogal een abstract begrip blijkt bij navraag onder patiënten en bezoekers die in het UMC Groningen rondlopen tijdens de e-healthweek. ‘Mensen willen eerst weten wat e-health is voordat ze erover kunnen nadenken wat dit zou toevoegen in hun leven’, zegt een van de medewerkers die de stand in de centrale hal van dit ziekenhuis bemand.
Het zet me aan het denken. Vandaag werk ik op het terrein van het UMCG om te praten met de mensen van WeHelpen en te registreren hoe een nieuwe e-health applicatie wordt getest in mobiel usability lab Billy. Ik wil mijn vinger erop kunnen leggen waarom deze applicatie nodig is en welke waarde deze applicatie toevoegt aan het leven van mensen die zelf patiënt zijn of een partner of kind hebben die patiënt is.
Dat is toch niet nodig?
Waarom al deze moeite voor zoiets simpels als het vragen om hulp? Het antwoord zit ’m in de vraag hoe belangrijk het is voor deze mensen om hulp te krijgen van een vertrouwd persoon die helpt bij dagelijkse dingen zoals boodschappen doen, de kinderen halen bij de opvang en werk in de tuin.
Hoe makkelijk vraag jij hulp?
Hulp vragen is moeilijk, zeker als het om structurele hulp gaat. Hulp van vrienden, familie, buren. Het is lastig en bezwarend om telkens een beroep te moeten doen op mensen, voor zaken die niet plezierig of gezellig zijn. Het is ook confronterend, want hulp krijgen maakt ook eens te meer duidelijk dat je hulpbehoevend bent. En wat vraag je aan wie? Kan en wil die persoon het wel, en komt het uit op dat moment? Durven ze dan ook ‘nee’ tegen je te zeggen? Dit palet aan emoties en omstandigheden voorkomt dat mensen om de echt benodigde hulp durven of willen vragen in het alledaagse leven.
Zonder schroom met behulp van het internet vragen om hulp, dat wil de vandaag te testen applicatie van WeHelpen, bieden.
De test van WeHelpen
Vijf testpersonen nemen na elkaar plaats in Billy, een mobiel usability lab. Dit lab is een innovatie op zich, bedacht door theFactor.e, een vooraanstaand Nederlands internetbureau. De testpersonen krijgen vragen voorgeschoteld van een van de testspecialisten en scrollen door de applicatie die in ontwikkeling is. “Is deze informatie relevant? Wat betekent dit denk je? Wat zou je nu willen doen? Wat roept dit bij je op als je dit ziet of leest?” Dit zijn enkele vragen waarop testpersonen mooie en duidelijke antwoorden geven waarmee de applicatieontwikkelaar een betere en relevantere applicatie kan lanceren. Dit is dus ook e-health.
E-health, dat betekent het dus!
Inmiddels ben ik dus overtuigd van de toegevoegde waarde van e-health, en wat ik ermee kan. Maar is e-health eigenlijk wel een goede naam? Klinkt hier de diepere waarde in door waarin e-health wil voorzien? Voor gewone mensen? Ik denk het niet. Ik zou graag eens willen nadenken over een andere, positief geformuleerde naam, die de belangrijke toegevoegde waarde van e-health aan de gezondheid en aan het welzijn van mensen goed weergeeft. Wie denkt met mij mee?
Bekijk Billy en WeHelpen in actie bij het UMCG tijdens de e-health week. En wil je meer weten over inzet van Billy? Op de website van theFactor.e vind je alle informatie.
